بررسی اثر استفاده از ترکیب خمیر پانسمان پریودونتال همراه با هیدروکسید کلسیم در کاهش حساسیت عاجی بعد از جراحی پریودونتال

مقدمه: حساسیتهای عاجی از جمله مشکلات شایعی است که بسیاری از بیماران به اشکال گوناگون از آن شکایت دارند. علت ایجاد این حالت، باز شدن توبولهای عاجی به محیط دهان است که در اثر عواملی همچون شکستگی، سایشهای پاتولوژیک دندان و به خصوص بعد از جراحی های پریودونتال ایجاد می شود. تاکنون درمانهای بسیاری برای این مشکل پیشنهاد شده است. هیدروکسید کلسیم نیز از جمله موادی است که جهت درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی های لثه ممکن است کاربرد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر خمیرهای پانسمان پریودونتال به عنوان یک حامل جهت کاربرد ماده فوق در کاهش حساسیت عاجی بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه روی 30 بیمار با مشکل پریودونتال پیشرفته که نیاز به جراحی دو کوادرانت در هر فک را داشتند، انجام شد. در هر بیمار یک کوادرانت به عنوان مطالعه و کوادرانت دیگر به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. در گروه مطالعه mg90 از پودر هیدروکسید کلسیم با cm1 از خمیر Co-pack مخلوط و در ناحیه جراحی قرار گرفت. خمیر در گروه کنترل فاقد پودر هیدروکسید کلسیم بود، بعد از یک هفته خمیر برداشته شده و میزان حساسیت با استفاده از پوار هوا و سوند وبا استفاده از Visual analog scale ارزیابی شد. شاخص پلاک O'leary  نیز در دو گروه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری Wilcoxon آنالیز گردیدند. یافته ها:در پایان مطالعه 21 بیمار مراحل مطالعه را تکمیل نمودند و 9 بیمار به دلایل مختلف از مطالعه خارج شدند. نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر میزان حساسیت و تشکیل پلاک نشان نداد اگرچه میزان پلاک در ناحیه ای که از پانسمان همراه با هیدروکسید کلسیم استفاده شده کمتر بود. نتیجه گیری:  از پانسمان پریودونتال به عنوان حاملی جهت کاربرد هیدروکسید کلسیم در درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی لثه نمی توان استفاده کرد. این ماده به همراه پانسمان پریودونتال می تواند باعث کاهش تجمعات باکتریایی در ناحیه مورد جراحی گردد که ممکن است در سرعت بخشیدن ترمیم بافتهای جراحی شده تأثیر گذار باشد.